یکی از مسائلی که در کتب لاتین و تاریخی حتما به آن برخورد می کنید، علامت های اختصاری است که نشان دهنده سالهای میلادی است. آشنایی با این علائم اختصاری و معانی آنها خالی از لطف نخواهد بود. 

 Before Christ

به معنای قبل از میلاد مسیح است که در فارسی از آن به پیش از میلاد یا قبل از میلاد یاد می شود. اما در گاهشماری عصر حاضر در متون انگلیسی به BCE یا B.C.E مخفف Before the Common Era تبدیل شده است. استفاده از این علامت در متون جدید رو به گسترش است.

Anno Domini

به معنای پس از میلاد است و به صورت مخفف AD بکار می رود. تاریخ‌گذاری «انو دامینی» برای اولین بار در سال 525 مورد محاسبه قرار گرفته و در سال‌های قرن هجدهم در اروپای غربی از آن شروع شد. شیوه سال نگاری «انو دامینی» تا قرن هشتم توسط اروپای غربی مورد قبول واقع نشده بود. مسیحیان اولیه همانند دیگر شهروندان امپراتوری روم از روش‌های متفاوت برای مشخص کردن یک سال خاص استفاده می‌نمودند – و قرار دادن بیش از یک تاریخ در یک سند مرسوم بوده‌است. این اختلاف باعث می‌شد که مورخان از طریق مقایسه گاه‌شماری مناطق مختلف یک شاهنشاهی، لیست‌های رگنال موازی برای بسیاری از سلطنت‌ها و سیستم‌های سیاسی ابداع نمایند.

یکی دیگر از اسلوب های تاریخ نگاری انو سالوتیس (که ترجمه معمول آن از لاتین بمعنای «سال رستگاری» است) این اسلوب تا قرن هجدهم کاربرد داشته و مبدأ آن مانند انو دامینی از زمان تولد عیسی مسیح محاسبه می‌گردید. این مفهوم را می‌توان در قالب پذیره‌های دینی مسیحیان توصیف نمود که بر طبق آن تولد مسیح باعث رهائی انسان از لعنت جاویدان گردیده‌است.