کتاب شفای کوانتومی نوشته دکتر دیپک چوپرا و ترجمه هایده قلعه بیگی است. کتاب در پی تلفیق نظریه های جدید کوانتومی با آیورودا، شیوه ی درمانی سنتی هند است. چوپرا در این کتاب معتقد است که مسائلی مانند درمان سرطان می تواند به راحتی جوش خوردن استخوان شکسته صورت بپذیرد. وی در ابتدای این کتاب این سوال را مطرح می کند که چگونه می شود که برخی از سرطان ها و بیماری های لاعلاج خود به خود و بدون طی کردن روند درمانی بهبود می یابند؟ و اینکه چرا طب جدید نمی تواند -و نمی خواهد- به مسئله شفا یافتن توجه نشان دهد؟ وی در جایی می گوید: «چرا وقتی بدن شما یک استخوان شکسته را ترمیم می کند آنرا یک معجزه تلقی نمی کنید؟ بدیهی است که از لحاظ درمانی فرآیندی پیچیده است آنچنان پیچیده که طب قادر به دوباره سازی آن نیست و شامل تعدادی باور نکردنی از فرآیند های زمان بندی شده و هماهنگی بی عیب و نقصی است که علم طب فقط فرآیند های عمده آنرا می شناسد و آنهم به گونه ای ناقص... دلیل جوش خوردن استخوان شکسته این است که آگاهی درونی استخوان را وادار به ترمیم شکستگی می نماید همین امر درباره شفای معجزه آسای سرطان، ادامه بلند مدت زندگی مبتلایان به اید و... صادق است» [ص 26] چوپرا معتقد است که درمان سرطان هم همانند ترمیم استخوان می تواند به واسطه ذهن انجام شوند یعنی همانطور که ذهن به خودی خود استخوان شکسته را جوش می دهد توانایی درمان سرطان را نیز دارد. تفاوت اصلی در میزان توانایی انسان ها در بسیج کردن نیروهای درمانی است. اشخاصی که می توانند تمام نیروهای ذهن خود را روی مسئله شفا یافتن متمرکز کنند خواهند توانست بر بیماری مسلط شوند.
در جای دیگری از این کتاب می خوانیم: « بیماران موفق یاد گرفته اند که نیروی خویش درمانی را به تحریک وادارند و موفق ترین آنها بسیار فراتر از این مرحله رفته اند، آنان به راز شفای کوانتومی دست یافته اند و نوابغ پیوستگی ذهن-بدن می باشند... توانایی آنان از چنان سطح ژرفی سرچشمه می گیرد که از آن ژرف تر نمی توان رفت اگر می دانستیم مغز این افراد چگونه و به چه طریقی بدن آنان را به تحرک وامی دارد می توانستیم به واحد بنیادی روند درمان دست یابیم» [ص 27]
موفق باشید
دیدگاهها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.